★ EEN OMMEZWAAI VAN 180 GRADEN

De afgelopen drie weken waren nieuw, spannend, geweldig, leerzaam, chaotisch. En toch krijg ik er alleen maar energie van. De onregelmatige diensten zijn even wennen maar ik heb ruim voldoende tijd om op te laden. Ik voel me vanaf het eerste moment thuis op mijn werk. De gehandicaptenzorg zit zo in mijn natuur, ik hoef nergens over na te denken, begrijp ook de mensen die alleen via gebaren of geluiden communiceren. Ik volg mijn hart, luister en observeer. 

Waar ik de afgelopen drie jaar doodmoe was na twee dagen werken op kantoor, heb ik nu na vier dagen nog energie over. Dat komt niet vaak voor, ditmaal vanwege extra diensten, maar het is een wereld van verschil. Vanaf 7 september komt er een dag school bij, dus dan zal ik niet veel extra uren kunnen draaien. Er zal dan weer een nieuwe balans ontstaan. De online cursussen medicatie heb ik afgerond met een 9.67 en een 8.67 en ik hoop morgen mijn bevoegdheid te krijgen. Dan mag ik zelf medicatie geven, dat scheelt een hoop voor mijn collega's die nu vaak dubbel werk moeten doen. Ik hoop in de komende weken de sondevoeding en epilepsie te kunnen doen, dan heb ik het plaatje compleet.

Dit voelt niet als werk. Dit voelt meer als een groot gezin draaiende houden. Wassen draaien, samen met bewoners alles opruimen, wandelen in het park, naar de markt. We zijn bezig de tuin in Ibiza stijl te maken. We hebben een zwembad staan, een volleybalnet, windmolentjes en lampjes. We willen ook nog een slinger maken van reepjes stof. Dat kunnen we doen met dagbesteding. Het is zo afwisselend dat het nooit verveelt. Ik heb mijn roeping gevonden. Mijn leven is zo ontzettend veranderd, in goede zin. Ik voel me 100x beter en ben super trots op mezelf dat ik deze kans heb aangepakt.