Om een lang verhaal kort te maken, er is morfine gegeven en na een goede tien minuten vond ze rust. Ze heeft de hele dienst compleet van de wereld in haar relaxstoel gelegen. Moeder kwam, huisarts heeft haar helemaal nagekeken en weet het ook niet zo goed. Dat ze pijn en koorts heeft is duidelijk maar waar het vandaan komt niet. Zij kan dit zelf ook niet aangeven. Iedereen met een zorg hart leeft mee, ook collega's waren erg emotioneel. Het was een heftige dag maar ook positief bijzonder dat iedereen met elkaar mee leeft, elkaar steunt en dat teamleider en verpleegkundige ook op locatie kwamen. Ik ben trots hier deel van te mogen zijn.
Thuis een lekkere warme douche genomen. Alles van me afgespoeld. Met joggingbroek en slobbertrui op de bank. Het gaat wederom om balans. Bovenstaande foto's betekenen balans voor mij. Lekker vroeg mijn nestje in maar ook sokken breien, af en toe onder de mensen maar ook juist alleen op de bank. Dingen doen waar ik blij van word en waar ik rust door vind. Morgen en zondag fijne (tussen) diensten van 9-14 uur. Hopen dat deze wat rustiger verlopen...
Poeh ja, dat klinkt als een heftige dag! Gelukkig maar, dat het meer uitzondering is dan de regel. Maar snap het helemaal, dat je daarna even tijd nodig hebt om af te schakelen. Fijn dat je daar zo je dingetjes voor hebt! : ) Ik word zelf ook intens blij van mijn joggingbroek als ik thuis kom van werk!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat in jouw vakgebied juist die balans zo belangrijk is om niet overwerkt te raken. Ik hoop dat het weekend rustig is verlopen.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je gevoel al aangaf dat er iets te gebeuren stond.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je je daarna thuis goed kon ontspannen, dat lijkt me echt nodig na zo’n dienst.