Week 37 - 2024

 

Vakantie week 2

Deze week liep geheel anders dan gepland. Maandag naar het UMCG, 180 stofjes op mijn rug geplakt. Hele rug vol pleisters. Bewegen was wat lastig en ik liep erbij alsof ik zeven meter stront in mijn broek had hangen. Onder het mom van wat moet dat moet maar positief gebleven omdat ik nu eindelijk antwoorden ga krijgen.

Dinsdag alle kampeerspullen ingepakt. Met enige tegenzin want ik was net zo lekker thuis bezig geweest en de weersvoorspelling was diep treurig. We hebben wel één nachtje gekampeerd. De tent bleek namelijk echt niet meer waterdicht en na de buien die nacht, regende het binnen bijna net zo hard. Toen ook de slaapcabine nat bleek te worden, hebben we geprobeerd een alternatief te vinden bij de receptie. Komen ze met een reserve tent aan. Een pop up tentje. Lief hoor maar het heldere licht aan de balie snapt niet dat wij daar niet in passen en zeker niet al onze spullen die we gebruiken in een VIERpersoonstent. Dan een andere optie: een lodge tent of hoe the f*ck het ook maar heette. Of we dan even bijna vierhonderd euro bij willen betalen. Uh. NEE. 

Dus alles ingepakt, de tent in de container geflikkerd en naar huis gegaan. Woensdag deden we helemaal niets. Kapot en nog steeds koud van het kamperen. Die waterkou is niet goed voor mijn lichaam. Donderdag mocht ik weer naar het UMCG. De pleisters zijn er de dag ervoor af gegaan. Wat een opluchting. De verpleegkundigen bekeken mijn rug en terwijl ik meerdere reacties -lees jeuk en irritatie- op mijn rug heb, bleken er volgens hun maar twee reacties te zijn. Sulfiet. E nummer 220/228. En dat zit in heel veel voeding. Dit gaat nog een hele ontdekkingsreis worden en makkelijk zal het zeker niet zijn. GEEN reactie op wolalcoholen. SHOOT ME. Dertig jaar geleden werd mij verteld dat ik allergisch ben voor wolalcoholen. Hoe dan. 

Ik moest echt even bijkomen want mijn brein stond AAN. Om mijn hoofd stil te krijgen -en de spanning tussen de Leukste en mij los te laten- lekker gaan breien en vrijdag het bos in gegaan. Het gaat allemaal even moeilijk. Zaterdag ben ik als een dolle in huis bezig gegaan. Spullen opruimen, schoonmaken, ordenen. Rust in huis is rust in het hoofd. De slaapkamer is af, de woonkamer en keuken schoon. Mijn kamertje staat nog vol met spullen die of naar zolder moeten of uitgezocht moeten worden. Stukje bij beetje krijgt alles vorm. 

Zondag ben ik weer op tijd wakker. Ik ga mijn bed uit voor ontbijt en koffie, brei wat aan mijn deken en schrijf dan deze blogpost. Het weer verandert, ik ben onrustig. De herfst komt er aan en ik ben er aan toe. Ik heb tijd nodig dingen op een rij te krijgen, te verwerken. Morgen PMT waar ik genoeg te vertellen heb en daarna weer naar het UMCG in de hoop dat ik nu de juiste antwoorden krijg...