Week51 - 2024

Maandag 16 december

Even een andere layout dan je van mij gewend bent. Deze week was druk met allerlei afspraken. Ik vergat foto's te maken dus jullie moeten het doen met bovenstaande.

De week begon met een afspraak PMT waar ik weer een heel fijn gesprek heb gehad. Eigenlijk is het de bedoeling dat je oefeningen doet om dichter bij je gevoel te komen, er bewuster van de worden. Dat werkt bij mij met mijn hooggevoeligheid niet altijd omdat ik me overal van bewust ben. Daarom kletsen wij vooral over de dingen die me bezig houden. Over een paar weken het laatste gesprek, dan mag ik het afsluiten. Ik ben dankbaar dat ik dit allemaal voor mezelf heb mogen doen. Ik heb er erg veel van geleerd.

 

Dinsdag 17 december

In de ochtend doe ik rustig aan. Mijn energie is niet heel fijn, ik heb weinig lepels. Om twaalf uur rijd ik richting mijn werk, of eigenlijk naar een vestiging in de buurt voor de vergadering. Ik heb van te voren de notulen voorbereid want ik mag notuleren. Daar aangekomen regel ik de wifi code en ben er klaar voor. 

Het werd een lange vergadering met veel punten en een levensverhaal verteld door de ouders van een bewoner. Erg indrukwekkend en emotioneel. Het was fijn om nog even met hen te kunnen napraten toen iedereen weg was. Bijzonder om op dezelfde manier in het leven te staan en voor hun zoon te mogen zorgen. Heel waardevol. Ik ging met een dankbaar gevoel naar huis maar daarna was het gedaan met mijn energie. Dochterlief meldde dat ze naar de Mac ging eten en omdat ik helemaal geen zin in koken had, stelde ik de Leukste voor om uit eten te gaan. En dat deden we. Even tijd voor elkaar kwam ons wel heel goed uit. 

 

Woensdag 18 december

De wekker ging om acht uur, ik had moeite uit bed te komen dus ik was het tweede uur op school. Een handtekening laten zetten op een plan van aanpak en een creatieve opdracht gedaan met klasgenoten. Na het uurtje snel naar huis gereden want ik moest met Dochterlief naar de kaakchirurg, een uur rijden. Dochterlief vond het spannend en was wat zenuwachtig/onrustig. Het ging super goed, hele fijne mensen en ze kreeg ook van hen complimenten. Meteen beide verstandskiezen onder en boven er uit laten trekken. Rustig aan weer naar huis gereden en daar even bijgekomen. 

Ik heb die avond weinig gedaan. Het was allemaal veel en de week was nog lang niet om.

 

Donderdag 19 december

Een beetje kunnen uitslapen en toen naar de podoloog. Een hele leuke man, we hebben enorm gelachen. Wat minder goed nieuws is dat mijn rechterbeen een centimeter (!!) korter is dan mijn linker. Ik wist wel dat ik scheef stond, maar niet dat het zoveel is. Nu vallen de kwartjes wel op zijn plaats. Waarschijnlijk is dit ook de reden dat ik me regelmatig verstap en dat deze keer een gescheurde spier veroorzaakte. Er worden steunzolen voor me gemaakt, eerst vier millimeter verhoogd en later naar de acht. Onder mijn voeten komen ook aanpassingen vanwege mijn doorgezakte voeten. Ik kom bijna in aanmerking voor aangepaste schoenen grapte ik al, ga ik steeds meer op mijn bewoners lijken.

Gelukkig kan het nu met steunzolen worden aangepakt. Zes januari kan ik ze ophalen en gaat het avontuur beginnen. Dit zal veel pijn en gewenning opleveren en ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Ook maar even op mijn werk melden want ook zij zullen het merken. Na de behandeling bij de podoloog had ik het gevoel dat ik door een bus overreden was. Hij heeft alle spieren en gewrichten aangeraakt en dat voel ik. Mijn hele lijf van de leg. Hopen dat het steeds beter zal gaan.

Ik was een half uurtje thuis, toen kon ik weer in de auto stappen want deze moest gekeurd worden. Weer in totaal een uur onderweg maar hij is er met glans doorheen gekomen. In januari voor een onderhoudsbeurt. Mijn autootje doet het goed. 

 

Vrijdag 20 december

Vrijdagochtend kom ik brak uit mijn bed. Ik voel alle spieren en gewrichten in mijn lijf en moet doorbijten omdat ik een late dienst heb. Ik doe de dag op karakter, draai een vermoeiende dienst maar uiteindelijk lukt het. We liggen vroeg in bed want ik kan niet meer. 

Zaterdag 21 december

Na een hele korte nacht waarin Dochterlief hulp nodig had en wij om drie uur 's nachts anijsmelk dronken, heeft de Leukste zijn afspraak afgezegd en ik de wekker gezet om twaalf uur. We konden gelukkig nog even slapen maar kwamen doodop ons bed uit. 

Op karakter naar mijn afspraak bij Hans Anders. Een oogmeting, ik moet toch echt aan de multifocale glazen. De aftakeling is dan toch echt begonnen. Ik had al twee brillen uitgezocht maar nadat de Leukste heeft mee gekeken, heb ik toch twee andere monturen uitgezocht. En een zonnebril want ik ging voor de 1=3 actie. Een rib uit mijn lijf maar hopen dat ik nu normaal kan lezen met mijn bril óp. Op vier januari kan ik mijn brillen ophalen en heb ik twee maanden de tijd om aan deze glazen te wennen. 

Na de Hans Anders gingen de Leukste en ik op pad voor onszelf. Ik mocht een ring uitzoeken! Ik draag al meer dan vijftien jaar geen ring meer, de laatste was mijn trouwring. Ik vond het dan ook echt spannend en wilde niet dat hij een fortuin zou uitgeven. We zijn bij de eerste juwelier niet geslaagd. Bij de tweede zagen we prachtige gouden ringen, we willen dit natuurlijk sámen. Eerst maar eens naar de prijs gevraagd en toen ze schaamteloos zei dat het op €2100 kwam heb ik even ingegrepen. Dat gaan we niet doen. Gelukkig was de Leukste het meteen met mij eens. De andere optie die ik voorstelde was titanium en daar hadden ze er meer dan genoeg van. Een stuk goedkoper en deze meid draagt nu gewoon een ring met diamantjes. Had ik nooit gedacht. En ik kan niet stoppen met naar mijn hand kijken. Volgens de Leukste ben ik nu echt van hem, volgens mij ben ik dat al zestien maanden. Geintje natuurlijk, maar het voelt goed!

Zondag 22 december

Zondag was een echte offday. Mijn hele lijf schreeuwde van de pijn. Het is echt allemaal te veel geweest. Amper tijd voor mezelf. De hele dag dan ook op de bank gelegen met Serious Request aan en af en toe een poosje gemist want ik viel gewoon in diepe slaap en geloof me, dat gebeurt me eigenlijk nooit. Ik heb zelfs twee paracetamol genomen, toen wist de Leukste ook dat het echt niet ging. 

Ik heb het maar geaccepteerd. De Leukste heeft voor het eten gezorgd en we zijn wederom vroeg naar bed gegaan. Aankomende week proberen wat meer rust te nemen. Tussen de werk- en feestdagen door. Het is niet anders...