Januari 2025

Mijn laatste blog was van 30 december, hoog tijd voor een nieuwe. De eerste maand van het jaar vliegt voorbij. Ik heb geen idee waar ik tijd en ruimte moet maken om in balans te blijven. Werken, examens plannen en maken, presentaties geven. Het gezin draaiende houden en dan ook nog tijd voor mezelf maken. Het valt allemaal niet mee.

Omdat ik geen ruimte kan vinden om elke week opnieuw een update te delen, doe ik het nu maar met een soort van maand update. Ik pak mijn agenda erbij want ik heb zelf geen flauw idee meer wat ik allemaal gedaan heb. 

Zo ging ik naar de podoloog en bleek dat mijn rechter been 1cm korter is dan mijn linker en kreeg ik -om te beginnen- steunzolen met 4mm onder mijn rechter hak. Dit bevalt zo goed dat ik graag naar de 8mm ga bij de vervolgafspraak.

Ik ging naar Hans Anders en liet eindelijk een multifocale bril aanmeten. Een rib uit mijn lijf -lees van mijn spaarrekening- maar twee brillen en een zonnebril rijker. Eén van de brillen kon ik niet aan wennen dus ik terug naar Hans Anders en daar bleek dat het leesgedeelte te hoog in de bril zit. Over twee weken krijg ik mijn bril terug met goede glazen.

Mijn PMT heb ik afgesloten, heel fijne gesprekken gehad en veel van geleerd. Ik ga nog steeds naar de acupunctuur waar ik elke keer een stuk lichter vandaan kom. Verder werkte ik voor het eerst in lange tijd twee vroege diensten en kwam ik erachter dat dat niet echt in mijn ritme past en dat mijn fibromyalgie andere plannen met me heeft.

Ik deed een rondje Ikea, kocht knutselspullen voor de meiden van de Leukste en at Zweedse balletjes. Ik heb ook wat tijd gemaakt om aan mijn deken te haken en ben sokken aan het breien voor mijn neefje.

Ik ging naar de tandarts voor controle en het reinigen van mijn gebit en kwam met een vulling in mijn kies thuis. Helaas is deze er alweer half af dus maar weer opnieuw naar laten kijken. Die middag heb ik bijgekletst met een vriendin, dit was hoognodig, we hebben elkaar voor het laatst gezien in oktober toen zij in het ziekenhuis lag. Heerlijk zitten praten en luisteren naar haar verhaal. Helaas kon ik de prikkels -en de akoestiek- niet zo goed verdragen dus ben ik na twee uurtjes naar huis gegaan. 

Op het werk zijn we bezig met groepsgericht werken wat heel veel communiceren betekent met het team. Mijn leerproces. Het gaat dan ook met ups en downs. Net als op school, waar ik elke woensdag te vinden ben. Examen maken, examen terug krijgen. Veel extra werk maar ik ben er bijna. Volhouden.

Verder had ik een hele fijne vergadering waarbij een broer van bewoner zijn levensverhaal kwam vertellen. Elke keer weer erg leerzaam. Ik durf vaker mijn mening te geven en ik leer steeds meer op mijn eigen gevoel te vertrouwen. 

De maand is nog niet voorbij, aankomende week heb ik het druk. Morgen met mijn nicht (zij heeft een beperking en woont begeleid) op stap om naar de praktijkondersteuner te gaan. Als ondersteuning van mijn moeder en omdat mijn zusje en ik de boel voor haar gaan regelen als het mijn ouders te veel wordt. Hier kan ik mijn kwaliteiten inzetten en het voelt dan ook goed ondanks dat het betekent dat we vier uur in de auto zitten.

Vrijdag, zaterdag en zondag heb ik late diensten, maandag een BPV gesprek met mijn coach op het werk, daarna door naar de psycholoog. Weer twee uur in de auto. Dinsdagochtend werken dus de wekker om 6.15 uur, wish me luck. Woensdag weer naar school, een presentatie geven voor LOB en daarna een gesprek met mijn zorgmanager over hoe het nu met mij gaat.

Donderdagavond een late dienst en dan heb ik EINDELIJK drie dagen VRIJ! En dan is januari achter de rug. Dan heb ik ook nog goed nieuws, per 1 februari gaan de Leukste en ik dan ook eindelijk officieel samenwonen!