Om een lang verhaal kort te maken, er is morfine gegeven en na een goede tien minuten vond ze rust. Ze heeft de hele dienst compleet van de wereld in haar relaxstoel gelegen. Moeder kwam, huisarts heeft haar helemaal nagekeken en weet het ook niet zo goed. Dat ze pijn en koorts heeft is duidelijk maar waar het vandaan komt niet. Zij kan dit zelf ook niet aangeven. Iedereen met een zorg hart leeft mee, ook collega's waren erg emotioneel. Het was een heftige dag maar ook positief bijzonder dat iedereen met elkaar mee leeft, elkaar steunt en dat teamleider en verpleegkundige ook op locatie kwamen. Ik ben trots hier deel van te mogen zijn.
Thuis een lekkere warme douche genomen. Alles van me afgespoeld. Met joggingbroek en slobbertrui op de bank. Het gaat wederom om balans. Bovenstaande foto's betekenen balans voor mij. Lekker vroeg mijn nestje in maar ook sokken breien, af en toe onder de mensen maar ook juist alleen op de bank. Dingen doen waar ik blij van word en waar ik rust door vind. Morgen en zondag fijne (tussen) diensten van 9-14 uur. Hopen dat deze wat rustiger verlopen...