Op de eerste dag van februari, stond ik voornamelijk in rust stand. Soms is dat even nodig. De vermoeidheid speelt me parten, 'bij' slapen bestaat niet dus ik probeer maar gewoon rustig te blijven. De to do lijst werd doorgeschoven, het is even niet anders. Koken heb ik nog wel gedaan, gezond eten is ook lief zijn voor mezelf.
Vaak als ik zo moe ben, lig ik juist heel lang wakker voor ik echt in slaap val. Helaas was dit gisteravond ook het geval en dat zorgde ervoor dat de wekker vanochtend een beetje hard aan kwam. Een makkelijke jeans en fijne trui aan gedaan, brood gesmeerd, tas ingepakt en een bakkie koffie voor ik weg ging.
Het was gelukkig niet erg druk vandaag. Geen speciale dingen en iedereen was goed gehumeurd. Vaak ligt het ook aan je eigen instelling en ik leer steeds meer alles om me heen los te laten en gewoon te kijken hoe het gaat. Want niet alle dagen gaan slecht als je moe bent. Af en toe even bewust adem halen of met de voetjes op de grond. Mijn antennes hoeven niet altijd 'aan' te staan.
Uiteindelijk viel het allemaal mee en kon ik op tijd naar huis. En daar was de zon! Ik ben zelfs gestopt om een foto te maken. Wat was dat een fijn gevoel na de hele dag op kantoor gezeten te hebben. En gelukkig had ik nu wind mee. Echt even bewust geweest van dit fijne moment.
En nu zit ik aan de eettafel, neem ik nog even tijd om nieuwe blogs te ontdekken en daar te reageren en dan ga ik met het eten bezig. Puber is aan het werk dus ik doe makkelijk vandaag met de restjes van gister. Morgenochtend kan ik wat langer blijven liggen, heb ik wel een paar afspraken staan maar kan ik tussendoor mijn rust nemen. Hopelijk laat het zonnetje zich ook nog even zien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten