Destination unknown

 

Afgelopen maandag was het Maaike-tijd. Om half elf had ik mijn eerste gesprek met mijn coach/psycholoog. Zwaar uit mijn comfortzone om nu te vertellen wat er écht in mijn hoofd gaande is. Ik lijk een open boek maar praten over werkelijke gedachten en gevoelens, dat is iets anders. En dan komt ze ook nog eens met huiswerk...

Het uur was zo voorbij. Ze liet me een filmpje zien (helaas kan ik deze niet vinden) over je verstand een naam geven. Dit valt onder de ACT methode. Het is een ervaringsgericht behandeltraject waarbij je aan de slag gaat met je binnenwereld (gedachten en emoties) en lichaam. Ook mindfulness oefeningen zijn onderdeel van het traject. De behandelvorm heeft verder veel raakvlakken met cognitieve gedragstherapie. Mindfulness/meditatie is my middle name. Dat heeft mij er de afgelopen jaren doorheen gesleept. Bijna elke avond luister ik een aflevering van de Magische Momenten Podcast van Dolly. De slaapstand op dertig minuten en dan ontspannen in slaap vallen. Meestal ben ik veel te druk in mijn hoofd en start ik opnieuw of hoor ik maar vijf minuten en val ik als een blok in slaap. Hoe dan ook, het werkt voor mij.

Er worden acht gesprekken ingepland en ook ga ik drie PMT (psychomotorische therapie) sessies doen. Ik ben heel benieuwd of dit mij gaat helpen mijn angsten los te laten. Deze angsten komen vanuit een traumatische ervaring jaren geleden. Heel soms komen ze aan de oppervlakte en dan hoor ik voor mijn gevoel 'het stemmetje uit het verleden'. Dat stemmetje blijkt mijn verstand te zijn. En dat verstand moet ik een naam geven. Maar ik ben mezelf niet als ik iets een naam geef, dus heb ik mijn verstand of dat stemmetje een vorm gegeven. Het is de rebelse unicorn bovenaan mijn blog. Aangenaam. 

En nu moet ik daar een opdracht mee doen. Huiswerk. Ik krijg jeuk van dat woord maar laat ik er maar even serieus mee bezig gaan. Het heeft een doel. Maar ook dit doe ik weer op mijn eigen manier. In plaats van een pagina met vragen te printen en de antwoorden in te vullen, heb ik een schriftje. Daar wil ik een soort van mindmap om de afbeelding van de rebelse unicorn maken. Met alle 'regels' die ik voor mezelf heb gemaakt. Regels die me helpen maar die me ook in de weg kunnen staan. De eerste waar ik aan dacht was 'afspraak is afspraak'. En dat was nou net een puntje op de maandagmiddag. Ik had een vriendin beloofd om haar te helpen klussen in haar nieuwe huisje maar dat zag ik helemaal niet zitten. Meteen geleerd dat je soms echt even aan jezelf moet/mag denken. Dus heb ik haar geappt en ben ik eerlijk geweest over een pas op de plaats maken en aan mezelf denken. Ik had me er eerlijk gezegd best druk om gemaakt. En toen kreeg ik antwoord: Ik snap je, sterkte. Dan blijkt het allemaal helemaal niet zo moeilijk te zijn als die unicorn zei.

Het wordt een proces van ongeveer een half jaar tot ik alles afgerond heb. Ik ben heel benieuwd wat ik allemaal tegen ga komen. Ik zal mijn proces hier delen omdat ik weet dat ik niet de enige ben die het leven af en toe zwaar kut vind. We hebben allemaal ons eigen proces en we zijn niet alleen.

Be there for others but never leave yourself behind...