05 augustus 2024

Week 31 - 2024

Maandag 29 juli

Mijn eerste PMT sessie is een feit. 's Morgens op tijd vertrokken, toch een tikkeltje benieuwd naar wat me te wachten stond. De Leukste vertrokken voor een week Wacken. Ik moet zeggen dat ik het op dit moment heerlijk vind, ik kan de tijd voor mezelf heel goed gebruiken.

Er was meteen een klik met degene die mijn PMT begeleid. Het was vooral heel veel vertellen. Mijn leven is een aaneenschakeling van bizarre dingen dus ik had er meer dan een uur voor nodig. Daarna een oefening gedaan op de gymbank. Daarin kon ik heel goed mijn grens aangeven. Ik maak maar even een heel lang verhaal kort: ik mag vaker bewust stilstaan bij hoe iets voor mij voelt en er dan vooral op reageren en handelen vanuit dat gevoel. Hier ga ik de komende tijd mee aan de slag.

Na de sessie eens flink wezen shoppen. Heerlijk in mijn eentje slenteren door de stad. Genoten van een saucijzenbroodje en Latte bij de Hema. Een LP van Mumford & Sons -Babel-, drie bandshirts, twee broeken, een paarse lange blouse-jurk, twee zwarte t-shirts voor mijn werk en een zwart hemdje gescoord. In de Broerenkerk vier Stabilo pennen gekocht en geloof me, het is een prestatie om daar zonder boeken vandaan te komen dus ik ben trots op mezelf. 

Simpele macaroni gekookt en met de inwonende Puber gegeten. Gezellig bijgekletst tot ze ging gamen en toen mijn weekupdate van vorige week gepost. Stiekem op een dagje eerder gepubliceerd gezet want officieel had hij zondag gepost moeten worden. Daarna blogjes lezen en toen mijn nestje in.

 

Dinsdag 30 juli

Om 6.00 uur de wekker was heftig. Zeker na een paar maanden te kunnen uitslapen -vaak ben ik vroeg wakker-. De koffie was het meest belangrijk, toch netjes twee boterhammetjes erbij gegeten. De vroege dienst ging prima, perfect gaat het in de complexe zorg nooit maar iedereen heeft zijn/haar dagprogramma kunnen volgen. Hetzij de één iets langzamer dan de ander. De dagbesteding met de ene bewoner ging hartstikke goed, hij deed erg zijn best en was trots op het resultaat. Samen 100%. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en was het voor mijn gevoel erg snel tijd voor de overdracht. 

Thuis meteen mijn laptop aan gezet en blogjes gaan lezen. Echt even tijd voor mezelf. Ik heb een openhartige <blog> online gezet. Ver uit mijn comfortzone. Op het moment van schrijven één reactie gehad. Het was in elk geval therapeutisch voor mezelf.

Besloten om één van de laatste dagen dat ik met Puber 2 eet, lekker patat te halen. We maken het onszelf niet te moeilijk met deze hitte. Mijn dagboek er weer eens bij gepakt en van me af geschreven. Ik zou het vaker moeten doen.

 

Woensdag 31 juli

Opnieuw de wekker om 6.00 uur. Eigenlijk een hele goed dienst gedraaid. Het is af en toe knap lastig om het 'zorgen voor' uit te zetten, de handen op de rug te houden zoals wij dat zeggen. Het was fijn om complimenten te krijgen over mijn aanpak. Ik ben leerling en vergeet soms dat ik de tijd mag nemen om de juiste manier te vinden. Soms moet ik handelen tegen mijn gevoel, in het voordeel van de bewoner en dat zorgt voor strubbelingen in mezelf. Maar ik begrijp de aanpak wel, de noodzaak. Mijn collega's zien dat ook, dus helpen ze mij. Ze staan voor me klaar en juist in deze periode, waar we heel veel met invallers werken, is het belangrijk om het samen te doen. 

Na het werk ben ik van mijn geloof afgestapt en heb ik een paar Nike air max gekocht. Er staat stiekem al een paar gele air force maar die draag ik nauwelijks. Een paar jaar geleden kocht ik Skechers voor mijn werk, deze liepen -in het begin- goed. Meteen nog een paar gekocht maar uiteindelijk liep maar één paar lekker. De Puber zei dat de podoloog Nike air max aangeraden had voor haar -scheve- voeten. Ik vind het maar lelijke dingen en niks voor een Hippie zoals ik maar ik moet zeggen, ze lopen erg fijn. Er volgen vijf late diensten achter elkaar dus ik kan ze mooi testen.

's Avonds een blogje over mijn Geluksmomentjes van Juli geschreven. Heel fijn om daar in deze toch wel moeilijke tijd even bij stil te staan. Zo verdwijnen de negatieve dingen een beetje naar de achtergrond. Ik was zo lekker bezig op de laptop dat het half één was voor ik naar bed ging.

 

Donderdag 1 augustus

Wakker geworden met een enorme koppijn. Onrust in huis vanwege een Puber met een online gesprek en de ander is aan het verhuizen. Rustig aan opgestart en tussen de middag wat extra vitamine tot mij genomen. Voordat ik met de Puber mee ging naar de fysio, ben ik nog even naar de Scapino gegaan. Schoenen moet je kunnen afwisselen, -een persoonlijk motto- dus ik kocht nog een paar Nike air max. Ander model en vele malen goedkoper. Ik kan beide paren de aankomende avonden uit proberen. 

De Puber werd flink onder handen genomen door de fysio en ik wilde een afspraak voor mezelf maken. De spanningshoofdpijn wordt te heftig dus lief zijn voor mezelf. Bij deze fysio een wachtlijst van vier weken dus mijn eigen gebeld en ik kan dinsdag terecht. 

Ik sloopte tijdens de verhuizing van de andere puber nog even een spiegel van de deur. Ze had maar twee plakkers hoeven gebruiken, aan de rand van de spiegel maar ze plakte er acht naar het midden. Resultaat: honderd stukken spiegel -scherven brengen geluk- en een flinke klus met sticker verwijderaar. 

Mijn avondmaal bestond uit wortel salade (Julienne-perziken-walnoot) en biefstuk met brood. Heerlijk van genoten. Daarna wat dingetjes in huis gedaan en een ritje naar het nieuwe huisje gedaan met de laatste spulletjes van de niet meer inwonende Puber. Ze slaapt nog een nachtje hier en dan is het echt einde crisisopvang.

Ik schrijf nog even een stukje in mijn dagboek en videobel met de Leukste en dan duik ik mijn nestje in. De aankomende vijf (!!) avonden werken. Gelukkig voor de laatste in de reeks naar de fysio. Daar zal ik dan wel aan toe zijn. 


Vrijdag 2 augustus
 
Na een beetje onrustige nacht, rustig opgestart. Wilde eigenlijk naar Hans Anders voor een nieuwe bril kijken maar daar kwam niks van. Ik voelde me moe en wist even later dat dat door de hormonen komt. Natuurlijk word ik ongesteld als ik vijf avonden achter elkaar moet werken. Op het werk een onbekende uitzendkracht en ik de enige van ons team aanwezig. Spannend maar ik heb hem kunnen bij staan en uiteindelijk heb ik het gevoel een dubbele dienst te hebben gedraaid maar wel alles zonder escalaties gelukt. Lekker gepuzzeld met de één en buiten muziek geluisterd met de ander.

Even wennen om na de dienst alleen thuis te komen. De crisisopvang is nu echt ten einde, ze slaapt in haar eigen huisje. Het waren bijzondere maanden, zwaar met heftige gesprekken en begeleiding. Soms was het thuis net of ik aan het werk was. Maar ook heel veel humor en plezier. Weinig privacy maar ook fijn dat er altijd iemand was om mee te kletsen. Het zal wennen worden maar ook veel rust geven. Ik kan in elk geval het kamertje weer inrichten voor mezelf. Mijn bureautje waar aan ik op de laptop kan werken en kan knutselen. Mijn eigen plekje. Ik verheug me er op. 

 

Zaterdag 3 augustus

Wakker geworden met allerlei plannen maar 0 energie. Dus ik ben met mijn breiwerk op de bank geploft. Koffie en een ontbijtje maar verder eigenlijk niks gedaan. Pas toen het  tijd werd om naar het werk te gaan, kreeg ik weer een beetje energie. Voor de tijd nog even mijn bureautje in elkaar gezet op mijn kamertje en een begin gemaakt aan het bed uit elkaar halen. Dat gaat eerst naar zolder. 

De late dienst was weer chaotisch met wederom een uitzendkracht op een voor mij bekende dienst. Zwaar overprikkeld en een stagnerende bewoner. Uiteindelijk is alles goed gekomen door nonchalant te blijven en door te gaan. De fijne muziek momentjes helpen daar goed bij -Kinderen voor kinderen, Stuntelkampioen-. Mijn motto: het wordt vanzelf half elf. Het bekt zo lekker. En het werkt. 

 

Zondag 4 augustus

Veel te druk geweest om foto's te maken. Een begin gemaakt aan mijn kamertje. Stellingkast opgehaald bij de Praxis maar de volgende keer ga ik weer naar Ikea. Plank kapot, gaten niet voorgeboord maar ik heb het geflikt. Da maar vier planken. De verhuisde Puber kwam nog even kletsen en toen was het alweer tijd voor late dienst nummer drie.

De dienst begon relax want één van mijn bewoners was op bezoek bij vader. Even wat quality time gehad met de ander. De avond ging prima, geen grote escalaties gehad en de dienst positief afgesloten. Toen naar huis want de Leukste was terug van Wacken. Knuffelen en bijkletsen en toen doodmoe naar bed. Het was me het weekje wel.

2 opmerkingen:

  1. Het klinkt als een pittige week. Ik vind het wel bewonderenswaardig dat je iemand voor langere tijd hebt opgevangen thuis!

    BeantwoordenVerwijderen