Week 41 - 2024

Maandag 7 oktober

De maandag lekker rustig opgestart, nog even geslapen nadat de anderen het huis uit waren. Wasje gedraaid en gedroogd en ondertussen mijn blog bijgewerkt. Een warme douche genomen en toen was het tijd voor de derde avonddienst op rij. 

We gooiden met vuile was en scoorden elke keer tien punten als ik het kon opvangen. We keken film en hadden vandaag ups en downs. Ik was voor het eerst blij dat ik mijn eigen bakje Griekse yoghurt met vezelrijke, glutenvrije 'cornflakes' mee had. Ze hebben namelijk hutspot gegeten. Uiteindelijk tegen kwart voor elf naar huis en vrijdag pas weer een late dienst. Even weer wat tijd voor mezelf.

Dinsdag 8 oktober

Vandaag was ik vrij en deed ik rustig aan. Ik bakte de sukadelappen aan en liet deze de hele dag sudderen. Ik schilde de aardappels en voelde me de perfecte huisvrouw, die ik natuurlijk helemaal niet ben. Koken is voor mij iets 'omdat het moet' en zeker niet mijn favoriete bezigheid sinds ik niet alles meer kan eten. Maar we genoten van het eten. 

Na het eten kwam ik er achter dat ik echt last heb van gekookte aardappels, dus zetmeel. Een harde, opgezette buik en een opgeblazen gevoel was het resultaat na een heerlijke maaltijd. Aardappels hebben vanaf nu (even) een NO GO tot ik met een diëtiste kan uitzoeken wat ik precies wel en niet kan eten.

Woensdag 9 oktober

Woensdag ben ik weer keurig netjes naar school gegaan. Helaas is onze LOB docent pas na de herfstvakantie terug en kon ik alleen voor mezelf werken. Ik ben een uurtje eerder van school weg gegaan en heb thuis nog veel aan de opdrachten gewerkt.

's Middags ging ik met de Leukste mee naar zijn hulpverlening voor de afsluiting. Een evaluatie met psychiater en psycholoog. Veel complimenten naar ons beiden. Dat voelt goed, maar doet me ook beseffen dat het een moeilijke weg is. We hebben beiden een rugzak, zijn de regenboog unicorn en de zwarte metalhead. We verschillen van elkaar maar zijn tegelijk ook zo hetzelfde. We staan alleen met een andere mindset in het leven. En dat is lastig. Communiceren kun je leren is ons motto geworden. Alleen nu nog zo leren communiceren dat we elkaar echt begrijpen. We zoeken samen, gaan samen op pad. Hebben na het gesprek het 'loslaten' gevierd met een etentje. Want de Leukste heeft het traject afgerond.

Ik voelde me net een koningin in het restaurant. De Leukste had bij de reservering aangegeven dat ik een sulfiet allergie heb. Na een uur belde een medewerker dat ze had uitgezocht wat ik niet mocht eten. Ze gingen speciaal voor mij groenten en rijst halen. Ik maakte alleen zelf een foutje door bij het bestellen van een ranja, niet te vragen of het rode ranja was, ik kreeg dus gele. Maar ook dat was geen probleem, bij het aangeven kreeg ik meteen een nieuw glas. We hebben heerlijk gegeten en een positieve recensie gegeven. Het was een hele fijne avond.

Donderdag 10 oktober

In de ochtend had ik mijn eerste afspraak bij de acupunctuur. Ik was erg nieuwsgierig en vond het best spannend. Het was een fijn gesprek en de naaldjes voel je niet. Wat ik wel voelde, is dat mijn energie veranderde en toen ik ging zitten, hingen mijn schouders laag en voelde ik me een beetje wiebelig. Dat is de rest van de dag zo gebleven. Toen ik thuis kwam vroeg de Leukste wat ik in godsnaam gedaan had. Ik stond erbij alsof ik doodop was, ik was ook doodmoe maar voelde me een beetje aangeschoten of stoned. Dat is dus ontspannen. Eerst maar even lekker op de bank gehangen. 

Toen ik me beter ging voelen, ik kreeg juist een bak energie, zijn we naar een vriendin gegaan die in mijn favoriete winkel werkt. Dat was een middag vol fijne gesprekken, gelijkgestemden en ik ben geslaagd voor truien en een broek. Ik heb 's avonds na zitten genieten en heb een goede nacht gehad.

Vrijdag 11 oktober

Vrijdagochtend was de energie die ik donderdagmiddag had, helemaal verdwenen. Ik was moe, voelde me down en het wilde allemaal niet. Ik deed rustig aan, hing wat op de bank en had weinig zin in de late dienst.

Uiteindelijk is alles gelukt, mijn rode broek vond de één mooi en de ander vond de kleur wel mooi maar de broek op zich wat hectisch. Ik kon hier dan wel weer om lachen. Ze zijn ook zo lekker eerlijk altijd. Mijn dienst ging verder goed. Op een klein moment na maar dat ging prima nadat mijn collega is ingestapt. Ik was ook echt wel toe aan weekend.

Zaterdag 12 & zondag 13 oktober

Dit weekend was niet mijn weekend. Mijn energie stond op nul terwijl ik van alles moest doen. Dat liep uit op een ontploffing tussen de Leukste en mij en om half vijf lag ik helemaal naar de kloten in bed. Ik kon niet meer, het werd me allemaal teveel. Mijn lichaam zei doe het lekker zelf. Ik heb overgegeven, gehuild, geslapen en wakker liggen piekeren. Ik heb het maar gelaten voor wat het was.

Zondag was de energie nog ver te zoeken. Sliep ik uit, deed ik rustig aan. Na een flink gesprek met de Leukste vonden we elkaar weer een beetje. We moesten 's middags lootjes trekken voor Sinterklaas. Ik heb even kunnen douchen en daarna zijn we naar mijn ouders gegaan. Het was gezellig, kostte wel mijn laatste energie maar voelde goed. 

Mijn nieuwe oma sloffen, die Dochterlief afgrijselijk vindt -Mam, je lijkt nu net zo'n vrouwtje in de bergen-, zorgen voor warme voeten. Aangezien ik niet allergisch blijk voor wol, heb ik gegokt om ze te bestellen. En deze keer was het een goeie gok. Ik ben er wijs mee. 

Verder een lichtpuntje omdat we nieuwe posters aan de muur hebben. Mijn geboorteplaats en die van Dochterlief komen er ook nog te hangen. Zo wordt het steeds meer van ons allemaal.

Het was een week met ups en flinke downs. De behandeling bij de acupunctuur heeft heel wat losgemaakt. Dat is moeilijk maar heel hard nodig. We zijn op de goeie weg.