Week 42 - 2024

Maandag 14 oktober

De eerste dag van de week werd ik wakker met knallende koppijn. Ik heb besloten eens een keer wel mijn grens aan te geven en mij ziek gemeld. Ik had een ondersteunende dienst en hoefde niet voor vervanging te zorgen. Netjes de locatie en zorgmanager gebeld en in mijn nestje blijven liggen. Aangegeven dat ik donderdag gewoon weer op de werkvloer zal staan.

In de middag begon ik mij langzaam beter te voelen. Rustig aan gedaan, zitten haken op de bank en de rest aan de Leukste en Dochterlief overgelaten. Later op de dag werd duidelijk waarom ik koppijn had, ik werd ongesteld. De acupunctuur behandeling heeft heel wat los gemaakt. Het voelt nu even shit maar het zal allemaal beter worden. 

Van mijn ouders kreeg ik zondag de lavalamp -links op de foto- die mijn nicht weg deed. Eén van de 3j's wilde hem hebben maar dat vonden we te link. Dus ik ben de gelukkige. Het is bij ons net een snoezelruimte, ik word er heerlijk rustig van. 

Dinsdag 15 oktober

Weer mijn grens aangegeven -ik kan het wel- door mijn gesprek met de psycholoog online te doen. Ik zag het echt niet zitten om twee uur in de auto te moeten rijden voor een uur praten. Dus ik ben met de laptop op bed gaan liggen en heb een moeilijk maar duidelijk gesprek gehad. Over mijn 'gevecht' met het accepteren van mijn chronisch ziek zijn. Fibromyalgie is iets wat ik het liefst ontken. Maar nu ik een relatie heb en het erg zichtbaar wordt, moet ik het wel gaan accepteren. Ik ben altijd voor anderen aan het zorgen en vergeet daarbij mezelf zodat ik burn-out achtige klachten heb. Een burn-out heb ik al gehad dus ik moet nu echt een grens trekken.

Toegeven dat ik niet meer dan 24 uur kan werken. Dat ik langer tijd nodig heb om mijn diploma te halen. Dat ik voor mezelf moet kiezen. Zonder me aan te trekken wat een ander daarvan vindt. En daar zit het probleem. Onbegrip, bang voor afwijzing. Want dat was in het verleden het geval. Binnenkort heb ik een gesprek met mijn zorgmanager en psycholoog en dan kan ik dit allemaal aangeven. Ik denk dat hij mij begrijpt en zeker gaat mee werken, het moeilijke vind ik collega's die me niet snappen. Maar dat is dan niet meer mijn probleem. Voor nu laat ik dat los en luister goed naar mijn lichaam. 

's Middags had ik mijn tweede behandeling bij de acupunctuur en heb ik dit alles ook gedeeld. Ik moest mijn rust pakken en veel warm drinken. De rest van de dag en avond heb ik op de bank gehangen met haakwerk terwijl de rest aan het gamen was.

Woensdag 16 oktober

Ik had een dag thuiswerken ingepland, niet naar school want daar schiet mijn werk niet op. Ik kon helaas niet verder met opdrachten dus heb mezelf een ontspannen dagje gegeven. De nieuwe posters kwamen binnen, die heb ik meteen opgehangen. De muur en dus het huis, wordt steeds meer ons.

Mijn boek is uit, ik ben geen beginner meer in holistisch leven. Ik krijg steeds meer inzicht in mijn lichaam en de reacties die dat geeft. Mijn huid is een stuk rustiger, ik luister waar het kan naar mezelf. Maar het blijft lastig.

Donderdag 17 oktober

Donderdagmiddag tijdens de late dienst, gingen we op avontuur. Onze bewoners doen dan -onder begeleiding- boodschappen bij de Jumbo en Aldi een paar dorpen verderop. Dus gingen we in het boemelbusje op pad. En natuurlijk hebben we in de winkels een hoop bekijks maar daar trekken wij ons niets van aan. Alles ging prima, tot één van de bewoners een insult kreeg toen we weg reden van de parkeerplaats. Maar ook dat had ik snel onder controle, andere bewoners gerustgesteld en toen weer terug gereden. We zijn altijd met twee begeleiders, de ander reed. 

's Avonds heb ik genoten van de volle maan. Helaas kan ik die nooit zo mooi op de foto krijgen als hij in het echt is. Het doet mij wat, niet altijd ten goede maar laten we zeggen dat er dingen worden losgelaten.

Vrijdag 18 oktober

Na de late dienst op tijd mijn nest uit, dat viel even tegen maar is gelukt. Om elf uur was ik bij mijn moeder, mijn vader had mijn nicht opgehaald en zij kwamen kort daarna binnen. We gingen een dagje shoppen. Mijn nicht heeft een beperking en dus was ik vrijdag feitelijk gewoon aan het werk. Ze vertrouwde geheel op mij en het kwam allemaal goed. Ze is geslaagd voor twee leuke sets kleding en een paar schoenen. Ikzelf heb van mijn favoriete broek nog twee andere kleuren gekocht, donker oranje en licht groen.

Zaterdag 19 oktober & zondag 20 oktober

Ik probeerde uit te slapen en ik had twee late diensten achter elkaar met dezelfde bewoner. Zaterdagavond ging dit prima. Medebewoner had zijn eigen bubbelfeest gehad, dat bracht wat vrolijkheid. Het schuim werd met twinkel ogen door de badkamer geblazen. 

Bij thuiskomst zat het huis vol jeugd en moest ik mee doen met Hitster bingo. Erg gezellig en veel te laat mijn bed in.

De dienst van zondag was een ander verhaal. Laten we zeggen dat ik mijn eerste 'tuf' ervaring gehad heb. Het was twee keer mis maar drie keer is blijkbaar echt scheepsrecht want toen belandde het op mijn jas. Het was één groot toneelstuk met slaan en schoppen (afgeweerd) en ik was ook niet onder de indruk. 

Vlak na het tuf gebeuren, verslikte mijn andere bewoner zich in zijn pannenkoek. Dat was andere koek. Adrenaline tot en met en even rustig gaan zitten toen collega en ik hem hebben geholpen. Dit is de tweede keer dat het bij mij gebeurt en dat gaat dan niet heel galant zeg maar. Er was een keiharde klap op zijn rug nodig om hem 'terug' te krijgen. Dat bovenop de andere gebeurtenis was wel even een dingetje Gelukkig zijn daar dan altijd mijn collega's die klaar staan voor een praatje. Relativeren, feedback en tips. En een mail van de zorgmanager na de melding. Heel fijn. 

Een verlate weekupdate, het is vandaag woensdag. De afgelopen dagen ontzettend moe en veel afspraken. Geen tijd en energie gehad om te bloggen maar hij is weer up to date!