Week 43 - 2024

Maandag 21 & dinsdag 22 oktober

Soms gaan de dagen zo snel voorbij dat ik helemaal niet aan mijn weekupdate denk en dan is het zomaar weer donderdag. Dan kijk ik terug en besef ik me dat ik niet eens foto's heb gemaakt. Ik was natuurlijk al later met het maken van week 42 en dat zorgt dus voor meer vertraging. Maar met mijn agenda en mijn foto album op mijn mobiel zal het vast lukken.

Maandag was mijn off day. De Leukste naar kantoor, Dochterlief bij haar vader. Ik deed echt helemaal niets en liet alles aan de anderen over toen zij thuis waren. Nog steeds doodmoe en echt even bijkomen van mijn werkweekend. 

Dinsdag vergat ik zelfs de tijd en kwam ik te laat aan op de vergadering. Ik had netjes geappt dus ze wisten het. Twee uur lang vergaderd en daarna een uur met een collega staan praten. Ook een leerling en deze gesprekken zijn erg verhelderend. Zo kom je erachter dat iedereen het 'veel' vindt wanneer je bij ons begint en dat we tegen dezelfde dingen aan lopen op school. 

Na het eten zijn we bij mijn ouders op verjaardagsvisite geweest, Pap is 71 geworden. Mijn zwager en de 3J's waren er ook nog even. Gezellig zitten kletsen maar door mijn vermoeidheid om 20.45 uur weer naar huis gegaan. Niks mis mee en het werd ook zeker begrepen. 

Mijn Dr Martens kwamen binnen -SALE!- en mijn boek was een tip van mijn collega. Mijn dag kon niet meer stuk.

 Woensdag 23 oktober

Woensdagochtend een afspraak bij de dermatoloog die bijna een uur uitliep. Nu is de ochtend al niet favoriet maar met die water kou en houten stoel werd mijn humeur er niet beter op. Na ruim drie kwartier kwamen ze ons ophalen en natuurlijk zit je dan nog een kwartier in zo'n veel te warm klein kamertje te wachten. Ik weet nu wel precies hoeveel standen de stoel heeft en hoe deze werken. 

School heb ik dus geskipt, na de herfstvakantie weer verder. Ik kreeg een appje van een vriendin die in het ziekenhuis terecht gekomen is met een anafylactische shock, een hele heftige allergische reactie. Daar zijn we 's middags heen gereden en mocht ik los gaan in het winkeltje. Ik zocht de grootste ballon uit het het meest felgekleurde kaartje. We hebben haar in elk geval kunnen opvrolijken -nadat we eerst op de verkeerde afdeling waren- en vandaag kreeg ik nieuws dat de ergste plekken wegtrekken en ze zich iets helderder voelt. 

Donderdag 24 oktober

In de ochtend ging ik naar het ziekenhuis voor mijn afspraak met de allergologie diëtiste. Wat een verademing. Zij ziet het net zo holistisch als ik. We doen even niks met mijn sulfiet allergie. Ik mag de aankomende weken geen aardappels, paprika, tomaat en aubergine eten. Ik begin zuivel- en glutenvrij en dan kijken we eerst hoe dat gaat. Veel groenten, fruit en noten. Na de afspraak meteen de supermarkt in gedoken en inkopen gedaan. En nu geniet ik elke keer weer van mijn maaltijden en heb ik echt veel minder last van mijn buik. Eerst maar eens zorgen dat mijn darmwand weer gezond wordt en dan zien we wel verder. 

Donderdagavond had ik een ondersteunende dienst. Dit werd door ziekte veranderd in een dienst boven. Omdat collega's er van uit gingen dat ik ben ingewerkt, vond ik het best spannend want dat ben ik dus niet. Ik heb maanden geleden eens mee gelopen en één van de vijf bewoners begeleid. Gelukkig stond ik met een vaste collega waar ik goed mee kan en hebben we het allemaal gered. Ik heb uiteindelijk twee bewoners begeleid en mijn collega de anderen. Ik was wel opgelucht dat ik om tien uur naar huis kon.

Vrijdag 25 oktober

Ik vergat weer eens foto's te maken. De vrijdag begon lui, ik moest op tijd naar het werk want voor de late dienst had ik een BPV gesprek. Daarin heb ik aangegeven niet meer dan drie dagen achter elkaar te willen werken en hebben we het samen over het nieuwe basisrooster gehad. Mijn plaats in het team werd ook besproken, mijn coach vraagt zich af of ik me wel op mijn gemak voel. Dat is zeker het geval alleen trek ik me de laatste tijd wat terug omdat ik genoeg aan mezelf heb. Ik blijf het lastig vinden om met meerdere mensen samen te werken, zeker als er tijdens het overleg geen zinnig woord uit komt. 

De late dienst ging prima, af en toe duidelijk zijn en kaderen maar dat is normaal in de complexe zorg. Ik mocht weer om tien uur naar huis. Daar nog even op de bank gehangen en toen lekker mijn nestje in gegaan.

Zaterdag 26 oktober

Zaterdagochtend ging ik op zoek naar donkerbruine bollen garen van de Wibra. Mijn vrije weekend was echt even nodig. Samen met de Leukste naar de stad, geen bollen bij de Wibra en ook niet meer verkrijgbaar. De Zeeman gesloten wegens verbouwing. Het was echt mijn dag. 

Daarna even de markt over geweest en flink groente en fruit ingeslagen. De rest aangevuld uit de supermarkt. Tussendoor in een nieuw winkeltje geslaagd voor prachtige handmade koffie mokken die we beiden mooi vinden, cadeautje van de Leukste. In de supermarkt riep ik tegen hem 'kijk, hier kun je ook bloemen kopen' (hint) en ik mocht twee bosjes meenemen. Die staan nu te pronken op tafel. Thuis aangekomen heeft de Leukste voor mij in de grote kast gekeken en daar vond hij nog wat bollen donkerbruin. Ik hoop nu genoeg te hebben om de deken af te maken. 

Na het koffie drinken wilde ik mijn nieuwe mok afdrogen en toen had ik ineens het oortje in mijn hand. Flink balen. Maar met handmade kan dat gebeuren.

Zondag 27 oktober

Mijn voornemen was niets doen maar we zijn toch op de fiets gestapt naar de braderie in de stad. Kon ik mijn mok ook ruilen. Het was erg druk, waar wij beiden niet zo goed tegen kunnen. De braderie stelde niet zoveel voor. De mok mocht ik meteen omruilen, was geen probleem. We hebben ons loopje gedaan door de winkelstraat, niets gekocht en toen in het zonnetje naar huis gefietst.

Ik heb sukadelappen opgezet en daarna zijn we samen The Lord of the Rings gaan kijken, de Leukste vond het niet kunnen dat ik die nog nooit gezien had. We hebben hem in delen gezien want hij duurt bijna drie uur en ik hou dat niet zo lang vol. Prikkels zijn mij de laatste tijd nogal te veel.

We hebben een heerlijk rustig en huiselijk weekend gehad en dat vonden we beiden erg fijn. De laatste tijd hebben we de agenda vol staan en dit was even hard nodig. Ook om even weer echt met zijn tweetjes te zijn.