Week 45 - 2024

Maandag 4 november

De laatste dienst in de reeks van vier. Eindelijk. Dat is het eerste wat ik denk als ik wakker word. Gelukkig verandert er niets aan de diensten. Wel te maken gehad met meerdere insulten dus even wat extra in de gaten houden. Toch spelen we samen met een andere bewoner een spelletje pesten. Met een beetje hulp bij de één gaat het prima, de ander is er zo goed in dat ook ik van hem verlies. 

Ik doe de afwas en help bij een andere bewoner met prikken en medicatie, hij wil ook graag dat ik hem naar bed breng, prima!

Dinsdag 5 november

Ik ben doodop maar uitslapen wil niet lukken. Dan er maar uit en de dag rustig beginnen. Na mijn ontbijtje begonnen aan de sukadelappen. Lekker burgerlijk. Ben ik de laatste tijd goed in. Ik krijg een mail over het basisrooster waar ik ontzettend onrustig van word en ik wel kan janken. Even een moment gehad waarop ik er door moest en toen mijn zorgmanager een mail gestuurd dat ik er met de planner niet uit kom. Hij gaat het oppakken en ik kan het loslaten. Ik voel me hierna kilo's lichter. 

Ik wissel de bank af met kleine klusjes zoals de was en het eten. Ik maak bietensalade, dop de boontjes en de sukadelappen waren wederom heerlijk. Na het eten waren mijn lepels op (ik leg deze nog wel een keer uit in een ander blogje) en ben ik op de bank gaan hangen met haakwerk. De deken wordt groter en groter en ik weet zeker dat ik genoeg garen heb om hem af te maken.

Woensdag 6 november

De wekker ging om half negen maar ik was natuurlijk alweer een uur wakker omdat de Leukste eerder op was en naar kantoor moest. Ik ben rustig opgestart met een ontbijtje en toen mijn tas ingepakt voor school. Drie lesuren LOB waar we examens en dergelijken kunnen bespreken en daarna Vakinhoudelijk. Daar heb ik een presentatie gegeven over mijn gesprek met ouders van bewoner. Toen ik vroeg of de docent de opdracht voor periode twee in Magister wil zetten zodat ik hem kan inleveren, was hij verrast dat ik het al af heb. Als ik er eenmaal voor ga zitten dan is het ook zo klaar. Ik heb in elk geval nu weer ruimte en duidelijkheid om examens te maken en opdrachten af te ronden. 

Na school een paar boodschapjes gedaan en thuis met het eten begonnen. Ik heb voor het eerst stamppot gemaakt van pastinaak. Met spruiten en spekjes. Het was heerlijk, deze gaat aankomend weekend mee voor de vrijdagavond wanneer ik mijn prakje eet en de rest patat gaat halen. Huttenkuttenvreugde it is. Vrijdag tot en met maandag dus ik moet heel wat voorbereiden om mijn dieet te kunnen volgen. 

In de avond de ik het rustig aan, mijn energie is wisselend. Ik post mijn weekupdate en maak een begin aan mijn nieuwe. De Leukste doet na het eten een tukje op de bank en ik denk dat ik er vanavond niet laat in lig.

Donderdag 7 november

Vandaag vergat ik weer eens foto's te maken. Ik werkte een late dienst en alles ging eigenlijk prima. Ik kon weer mooi om tien uur naar huis. Nog even op de bank gehangen en de planning voor vrijdag doorgenomen.

Vrijdag 8 & zaterdag 9 november

Vrijdagochtend nog redelijk uitgeslapen. Daarna rustig ontbijten, koffie en de tassen inpakken. Een weekend Huttenheugte met de familie. Helaas was er één en ander fout gegaan met de reservering dus hadden we in plaats van een tweepersoons- (voor de Leukste en mij) en een achtpersoons huisje (de rest van de familie plus hond) nu twee zespersoons huisjes. De slaapkamers werden na twee keer ruilen verdeeld, er werd gegeten en de meisjes deden een puzzel. 's Avonds gingen de kids zwemmen en ben ik met mijn vader en de Leukste wat gaan drinken. 

Zaterdagochtend met mijn ouders ontbeten. De kids kwamen tijdens het ontbijt dus rustig opstarten was er niet bij. De spanning hing in de lucht en laat ik daar nou absoluut niet tegen kunnen. Ik ben een wandeling gaan maken met Dochterlief om stoom af te blazen.

In de middag hebben de Leukste en ik de kids meegenomen zodat de rest van de familie even bij kon komen. Dat werd gewaardeerd. Ze mochten alle drie een cadeautje uitzoeken en ik kon in gesprek met de kok voor het uit eten gaat die avond. De hele bups ging zwemmen, moeder bleef in het huisje en ik ben met Dochterlief en zusje naar de Market Dome gegaan. Zij aan de cocktail en ik een vruchtensapje. 

Toen we allemaal weer terug waren, was het weer tijd om naar het restaurant te gaan, all you can eat. De kids hebben genoten, mijn ouders moesten wennen aan het concept, zij zijn veel meer luxe gewend en toen begon Dochterlief dat ze heimwee had en naar huis wilde. Tuurlijk. Ik pas ervoor om weer heen en weer te rijden, de rest van de familie had al een drankje op dus moest ze het zelf maar regelen. Ze is opgehaald door haar vriendje. Ik heb alles los gelaten en heb heerlijk gegeten. Eenmaal bij het huisje had ik het wel gehad. Dochterlief ging weg, de Leukste wilde bij de familie zitten in het andere huisje en ik ben mijn bed ingedoken. Knetter harde matrassen en dit werd de tweede korte nacht.

Zondag 10 november

Met heule kleine oogjes op zondagochtend mijn ontbijtje gemaakt en meegenomen naar de familie drie huisjes verderop. De hond voelde wel aan dat ik niet op mijn best was en kwam lekker bij me zitten. We hebben allemaal rustig aan gedaan voor zo ver dat kan met vermoeide en daardoor drukke kinderen. Iedereen deed zijn ding tot het tijd was om een uur te gaan bowlen. 

Die bowlingbaan is natuurlijk niet wat wij gewend zijn. We gooiden allemaal ruk en er waren geen ballen die voor mij werkten. Twee opgezette vingers na drie keer gooien maar dan wil ik winnen ook. Winnen is niet gelukt, mijn nichtje wilde niet mee doen maar uiteindelijk hadden we een gezellige middag. Na het bowlen nog even in het Grand café gezeten en toen wist ik het zeker, ik wilde die avond nog naar huis. Geen slapeloze nacht meer voor mij, ik had het gehad. Tijdens het borrelen heb ik de mededeling gedaan. Moeder keek wat sip maar mijn vader zei meteen 'dat dacht ik al'. Wat was het fijn om mijn grens aan te geven en er niet op veroordeeld te worden. 

Na het borrelen ging mijn zusje pannenkoeken bakken, ik maakte mijn eigen maaltje. Voor het eten hadden we alles ingepakt dus toen iedereen klaar was, zijn wij vertrokken. De Huttenheugte hebben we omgedoopt tot Huttenkuttenverdriet en dit is de laatste keer dat ik mee geweest ben. Natuurlijk is het gezellig en hou ik ontzettend veel van mijn familie maar ik trek dit niet.

Wat ik ontzettend fijn vind, is dat de Leukste begrijpt of begrip toont dat ik niet overal bij ben. Dat ik doodmoe ben van alle prikkels. Hij heeft zaterdagavond heerlijk met mijn ouders, zusje en zwager zitten kletsen en ik heb wat kunnen slapen. Jarenlang moest ik alles alleen doen en nu hij er bij is, valt het me minder zwaar. Hij hoort er helemaal bij. Ik kan me (voor het eerst) geen leven zonder hem voorstellen. 

Wat was het heerlijk om weer in ons eigen bed te liggen! Eindelijk slapen. Het was zo stil thuis dat ik er helemaal aan moest wennen. Ik zal de aankomende dagen nodig hebben om bij te komen...