Week 48 - 2024

Maandag 25 en dinsdag 26 november

De wekker om acht uur en meteen de huisarts gebeld. Om half negen word ik terug gebeld. Ik doe mijn verhaal en ik kan niet eerder terecht dan dinsdagochtend elf uur. Ik heb zoveel pijn dat ik gewoon boos word. Ik bel nog met de fysio maar die kan ook niets voor mij betekenen. 

De Leukste gaat dan toch maar naar kantoor en om elf uur komt mijn klasgenoot om voor school aan het werk te gaan. We zitten gezellig samen aan tafel en ik bereid een examen voor. In de middag plof ik op de bank met mijn voet omhoog.

Als de Leukste thuis komt, maakt hij eten en daarna vinden we het allebei leuk geweest voor vandaag. We liggen om zeven uur al in bed. Gewoon helemaal naar de kloten. 

Dinsdagochtend naar de huisarts. Gezien het hematoom en mijn verhaal vermoedt ze een gescheurde band en geen breuk. Ze verwijst me wel door naar radiologie. Daar blijkt inderdaad dat er niets gebroken is. Voor een gescheurde band staat zes weken genezen. Dat wordt met mijn zorgmanager in overleg hoe we dit vorm gaan geven. Op het moment dat ik dit typ heb ik hem nog niet gesproken. Donderdag staat een late dienst gepland, ik kan geen normale dienst draaien maar wel aanwezig zijn bij een bewoner of in de gezamenlijke woonkamer gaan zitten. Dan kan ik spelletjes doen en opletten maar daar houdt het wel op. Ik wacht zijn telefoontje (redelijk gespannen) af. 

De Leukste staat weer voor me in de keuken en we eten weer heerlijk. Na het eten typ ik dit stukje nog even en dan ga ik weer met het pootje omhoog. Morgenochtend staat een gesprek gepland bij de hulpverlening van Dochterlief, zij rijdt mij daar ook naartoe.

 

Woensdag 27 en donderdag 28 november 

Woensdagochtend zit ik twee uur lang met Dochterlief en haar vader (mijn ex) tegenover twee hulpverleners. Een intensief gesprek met name over het verleden. Het heden wordt ook zeker besproken. Ik zal rapporten moeten zoeken van school want daarop wordt vaak belangrijke informatie geschreven. Volgens mij ging dat allemaal digitaal en kan ik daar helemaal niet bij maar dat zoek ik nog wel uit. Volgende week een vervolg op dit gesprek waarbij haar vader niet aanwezig zal zijn. Ik ben erg benieuwd wat hier uit gaat komen.

Nadat ik terug ben van het gesprek, appt mijn zorgmanager dat hij om één uur belt. Perfect. Het was een fijn gesprek, we hebben duidelijke afspraken gemaakt over aangepaste diensten en mijn voet omhoog kunnen houden. Daarna zie ik zijn mail naar het team waar in hij benoemt dat hij het zeer waardevol vindt dat ik er toch ben. 

Donderdag start ik rustig op. De Leukste brengt me naar de vergadering en daar blijkt dat collega's niet allemaal de mail hebben gelezen en dat er een miscommunicatie is. Ik moest het zelf maar benoemen na de vergadering. Dat werd even spannend want ik had het gevoel mezelf te moeten verantwoorden. Ik heb mijn zegje gedaan en met collega's alles afgestemd en overlegd. Donderdagavond was ik kapot en heb ik heerlijk geslapen.

Vrijdag 29 en zaterdag 30 november

Vrijdag heb ik een off day. Ik doe helemaal niets anders dan op de bank hangen. Haken en televisie kijken. Ik kijk de aflevering terug van Onderweg naar liefde. Zo kansloos was mijn dag. 

Zaterdag heb ik sinds heel lange tijd een dagdienst. Aangepast vanaf negen uur. Ik heb veel klusjes kunnen doen en de taken goed verdeeld. Het was fijn dat collega's ook echt rekening met mij houden. Af en toe met mijn voet omhoog en verder rustig aan gelopen. Op mijn nieuwe schoenen. Ik bestelde drie paar wandelschoenen aangezien ik mijn Dr Martens nu niet aan kan. Hopen dat hier steunzolen in passen want binnenkort naar de podoloog.

Zondag 1 december

De tijd vliegt, het is alweer december. Zondag kom ik moeilijk uit bed, ik start rustig op. Op het werk maak ik sla voor een heel weeshuis en ik kook voor het eerst in mijn eentje de hele maaltijd voor vijftien personen. Dat alles in combinatie met voet omhoog en rustig lopen.

Het samenwerken met mijn collega's gaat weer prima, iedereen houdt rekening met mij. Ik vang bewoners op, check bloedwaardes en zet koffie en thee. We kijken natuurlijk weer het Sinterklaasjournaal en bewoners zijn nog steeds erg hyper van alle spannende dingen. Maar het gaat allemaal prima.

Het was een bewogen week, al zat ik veel met mijn voet omhoog. Zat niet zo lekker in mijn vel maar het kwam toch allemaal goed. Op naar de volgende...