★ WEEK 7 - DOOR DE WIND, DOOR DE REGEN

 

Dwars door alles heen. We kennen denk ik allemaal de prachtige versie van Miss Montreal wel. Het was een onstuimig weekje. En dus dacht ik meteen aan dit liedje toen ik de titel moest bedenken. Het is ongelooflijk hoe snel de weken voorbij vliegen. 

Natuurlijk gaat de tijd snel omdat ik drie dagen werk. En nu heb ik de donderdagmiddag en zaterdagochtend ook nog extra. Dit is op vrijwillige basis maar er gaat wel tijd in zitten. Ik probeer me niet te druk te maken dat mijn huishouden weer even een beetje in balans moet komen door deze verandering, dat komt ook vanzelf weer in orde. 

Juist door de drukte, geniet ik extra als mijn Puber thuis is. En als ze dan ook nog eens de perfecte biefstuk bakt, kan mijn dag niet meer stuk. Dat zijn van die momenten dat we echt even samen zijn. Samen de maaltijd voorbereiden, praten over wat ons bezig houdt. Een rust moment aan tafel, voordat ze weer haar eigen gang gaat. Loslaten is nog weleens moeilijk, maar ik ben tegelijk ook zo vreselijk trots op haar. Ze doet haar eigen ding en ik wil nog weleens teveel rekening houden met haar. Met het avond eten bijvoorbeeld, of 's avonds. Achttien is gewoon een leeftijd waarop een puber er van overtuigd is alles zelf te kunnen. Als alleenstaande ouder, moet ik daar dan ook op vertrouwen. En er voor haar zijn als het toch niet helemaal gaat zoals ze dacht. Ruimte geven en aan de zijlijn staan. 

Woensdag was het Volle Maan en daar ben ik erg gevoelig voor. Mijn hormoonhuishouding weer van de leg, doodmoe of ineens veel energie en dus een tikkie uit balans. Maar ik weet het, dus voelt het logisch en kan ik er rekening mee houden. 

Mijn allergrootste Vriend was jarig, 7 jaar alweer. Helaas hadden we te maken met een quarantaine geval dus vieren we het later. Deze kleine man wordt ook zo snel groot. Ik heb veel op hem gepast toen hij klein was en een poosje op zijn zusje, maar toen mijn zusje vertelde dat ze zwanger was van de derde, ben ik gestopt. Dat werd me iets teveel en ondertussen ging ik zelf weer werken. Het is bijzonder om zo een hechte band te hebben met mijn neefje en we zijn daar dan ook erg trots op.

Mijn werk ging gewoon door, de Eetgroep en het koffie moment. Vrijdagmiddag was het nog even spannend om naar huis te fietsen in de storm, ik heb het nog nooit zo heftig meegemaakt. Ik dacht eerst nog code oranje, rood, wat een onzin maar toen ik naar huis ging, was het me duidelijk. Op de vlakte ging het flink tekeer. Ik vond het niet verantwoord dat de pubers nog de weg op gingen dus hadden we een logee. Een 'taxi' geregeld om haar zaterdag naar haar werk te brengen. Ik deed boodschappen en was blij om weer thuis te zijn. De rest van de zaterdag en zondag heb ik vooral rustig aan gedaan. Netflix aan, Love is Blind, The Circle en mijn breiwerk. Een heerlijk combinatie...